برترین آبشارهای آمریکا را کجای این کشور می توان دید؟ - وبلاگ گیتلب

به گزارش وبلاگ گیتلب، آبشارها از جمله جاذبه های طبیعی هستند که تماشای آن ها برای همه لذت بخش است. هر آبشار ممکن است ویژگی های منحصر به فردی داشته باشد که شما را به سفر ترغیب کند، مخصوصا اگر علاقه مند به عکاسی یا کوهنوردی باشید.

برای اینکه بتوانید از چشم انداز لذت بخش یک آبشار لذت ببرید باید تا ارتفاع های بلندی پیاده روی کنید و خستگی آن را تحمل کنید. اما مطمئن باشید با تماشا این آبشارها خاطراتی ماندگار برایتان باقی خواهد ماند. با وبلاگ گیتلب همراه باشید تا با 10 آبشار زیبای آمریکا آشنا شوید. این آبشارها ارزش آن را دارند که برای تماشا شان کیلومترها سفر کنید.

در سراسر آمریکا و در پارک های ملی استان های مختلف، آبشارهای متعددی وجود دارند که به صورت منطقه ها حفاظت شده در پارک ها هستند. دوستداران آبشارها برای مشاهده آن ها باید کیلومترها سفر نمایند و از کوه ها بالا بروند تا بتوانند این نمادهای قدرت طبیعت را ببینند.

1. آبشار هاواسو (Havasu)

این آبشار در گرند کانیون (Grand Canyon) در استان آریزونا واقع شده است. اگر اینقدر شجاع باشید که کوه های آریزونا را بالا بروید، جایزه تان آبشار هاواسو با طبیعت بکر و استخرهای طبیعیش برای شنا خواهد بود.

آبشار در پایین هاواسو کانیون در بالای منطقه حفاظت شده هاواسوپای که در نزدیکی پارک ملی گرند کانیون واقع شده است. هاواسوپای یعنی مردمی با آب سبز و آبی. علت این نامگذاری این است که در پایین آبشار استخرهای طبیعی به رنگ کبود وجود دارد. آبشار و روستای کنار آن تنها با کوهنوردی یا اسب سواری قابل دسترس است. فاصله بین پایین آبشار تا بالای آن حدود 16 کیلومتر است. اوایل بهار یا اواخر پاییز برترین زمان برای کوهنوردی در این منطقه است، چون دمای هوا بسیار مناسب است. نکته مهم در خصوص این آبشار این است که دمای آب این آبشار در تمام طول سال حدود 21 درجه سانتی گراد باقی می ماند.

منطقه ای که آبشار در آن واقع شده است، یک منطقه حفاظت شده است و هر روز تا تعداد مشخصی بازدیدنماینده می توانند برای تماشا آبشار اقدام نمایند. به همین علت بهتر است قبل از سفر به آنجا اقدام به رزرو وقت کنید.

2. آبشار سه شاخه (Triple)

این آبشار خاص و زیبا در وسترن گٌرج (Western Gorge) در استان اورگان (Oregon) واقع شده است. این آبشار که در دره های کوهستانی این منطقه جریان دارد، در راستاش به سه شاخه تقسیم می گردد و در ادامه به صورت سه تایی حرکت می نماید و پایین می ریزد. راستا رسیدن از پایین آبشار تا جایی که آبشار سه قسمت می گردد، حدود 4 کیلومتر است که شیب ملایمی دارد. بازدیدنمایندگان این آبشار اگر علاقه مند به کوهنوردی باشند، کمتر برای تماشا قسمت پایین دست آبشار همت می نمایند. در اطراف این آبشار 10 آبشار دیگر هم وجود دارد، اما به شما توصیه می کنیم اگر به این منطقه سفر کردید، حتما از این آبشار سه شاخه تماشا کنید، چون یک زیبایی طبیعی فوق العاده است.

3. آبشار وایموکو (Waimoku)

پس از بزرگراه معروف هانا (Hana) و در منطقه کیپاهولو (Kipahulu) آبشار 120 متری وایموکو واقع شده است. این آبشار در ادامه راستای واقع شده است که ارتفاعش را تا 240 متر افزایش می دهد.

در راستا رسیدن به وایموکو باید از کوه هایی بالا رفت که آبشار 56 متری ماکاهیکو (Makahiku) در آن واقع شده است و پس از آن یک جنگل بامبو. با گذر از یک راستا ناهموار سنگی و بخش هایی که پوشیده از سبزیجات و چمن است، به آبشار وایموکو می رسید. از آنجا استخر زیر آبشار قابل تماشا است و به وسیله یک راستا سنگی قابل دسترسی است.

در منطقه کیپاهولو امکان شنا کردن وجود دارد، اما در استخر پایین آبشار وایموکو امکان شنا وجود ندارد، چون عمق آب کم است و از طرف دیگر سنگ هایی که از آبشار پایین می ریزند خطرناک هستند. در همان اطراف استخرهای مخصوص شنای مناسبی وجود دارد. بهتر است قبل از اینکه به این مکان سفر کنید، با دفتر اداری مجموعه تماس بگیرید و از شرایط محلی در روز مورد نظرتان جویا شوید.

4. آبشار سیاه آب (Black Water)

این آبشار در داویس (Davis) در ویرجینیای غربی واقع شده است. آب سیاه رنگ این آبشار با گذر از پنج پله از بالا به سمت پایین پارک استانی سرازیر می گردد. آب کهربایی رنگ آن راستا طبیعی اش را طی می نماید و پس از حدود 12 کیومتر می چرخد. راستا آبشار از نقاط مختلفی در این منطقه قابل تماشا است.

علت رنگی بودن آب این آبشار ریزش اسیدهای مربوط به جعفری و برگ های سرخ درختان صنوبر قرمز است. این آبشار در تمام مدت سال به روی بازدیدنمایندگان باز است. منطقه اطراف آن دارای مجموعه گل های وحشی زیبا و چشم انداز های تماشای آزاد و سورتمه زمستانه است.

5. آبشار شون شون (Shonshone)

این آبشار در استان آیداهو واقع شده است و به علت ارتفاع و پهنایش به عنوان نیاگارای غرب شناخته می گردد. این آبشار 65 متر ارتفاع دارد که 10 متر بیش از ارتفاع آبشار نیاگارا است.

این آبشار در زمان هایی که در اوج قدرت خود باشد، تمام عرض تنگه ای را که از آن فرو می ریزد، یعنی 275 متر، می پوشاند و پس از ریزش، به رودخانه مارپیچی پایین دستش وارد می گردد. بر اساس مقدار آبی که وجود دارد، این آبشار می تواند شبیه باریکه های آبی باشد که پایین می ریزد، یا اینکه به صورت یک دیوار آبی یکدست ظاهر گردد. برای اینکه بتوانید زیباترین حالت آن را ببینید، بهتر است بهار و اوایل تابستان را برای مسافرت به آنجا انتخاب کنید.

در منطقه ها اطراف این آبشار امکان بازی های آبی در رودخانه مارپیچی فراهم شده است. بازی هایی مانند قایقرانی، کایاک سواری و اسکی روی آب.

6. آبشار نقاب عروس (Bridal Veil)

اگر از والدز (valdez) در آلاسکا حدود 25 کیلومتر دور شوید، به آبشاری می رسید که به آبشار نقاب عروس معروف است. اگر در زمستان به آبشار سر بزنید، کاملا یخ زده و برای یخ نوردی مناسب است. کوهنوردانی که نمی خواهند برای رسیدن به بالای آبشار از یخ گذر نمایند، می توانند در فاصله یک و نیم کیلومتری آبشار راستای را شروع نمایند که برای کوهنوردی بهتر است.

اما برای کسانی که به هیجان بیشتر علاقه مند هستند، یخ نوردی مجذوب کننده تر است. برای این افراد یخ نوردی در اطراف آبشار نقاب عروس قابل دسترس ترین، بلندترین و عریض ترین یخ نوردی در کل تنگه کی استون (Keystone) است. نزدیکی این آبشار به اقیانوس باعث می گردد دمای آن نزدیک به دمای انجماد آب باقی بماند، در صورتی که در منطقه ها دیگر تنگه این ویژگی وجود ندارد.

7. آبشار خوشه ای (Cascade Fall)

این آبشار در شهر گیلز (Giles) در ویرجینیا واقع شده است. ویژگی اصلی این آبشار این است که آبی که از بخش اصلی آبشار سرازیر می گردد، یک ارتفاع 21 متری را به صورت غیرمستقیم فرو می ریزد. آب در بخش هایی از راستاش برای فروریزش از چندین صخره منحرف می گردد اما در بخش های دیگر مستقیما ارتفاع را پایین می آید.

با حدود 3 کیلومتر کوهنوردی در یک راستا نسبتا سنگی می توان به بالای آبشار رسید و برای بازگشت می توان راستا دیگری را انتخاب کرد که باز حدود 3 کیلومتر است. در منطقه ای که شروع راستا کوهنوردی برای رسیدن به آبشار است، می توان اسب و دوچرخه همراه داشت. هچنین امکان صید ماهی قزل آلا وجود دارد.

در زمستان آب آبشار یخ می زند و از صخره 60 متری آویزان است و در اطراف آن پله های چوبی برای دسترسی به آب یخ زده آبشار واقع شده است. بنابراین این فصل برای عکاسی از آبشار و تماشا آن از نزدیک بسیار مناسب است.

8. آبشار ورنال (Vernal)

اگر راستا منتهی به میست (Mist) را ادامه دهید به پارک ملی یوسمیت (Yosemite) در کالیفرنیا می رسید و می توانید آبشار ورنال را ببینید.

برای تماشا آبشار از نزدیک، باید حدود یک و نیم کیلومتری پیاده روی کنید. برای این کار ضروری است از یک پل عبور کنید که دقیقا بعد از پل، آب آبشار در بالا و قبل از فروریختن دو شاخه می گردد. اگر به کوهنوردی علاقه مند باشید، می توانید راستا را ادامه دهید و یک راه پله 600 پله ای کاملا طبیعی بپیمایید. اگر این راستا را طی کنید، به بالاترین قسمت آبشار می رسید. در بهار و تابستان آبشار پرآب است و دقیقا پشت آن آبشار نوادا (Nevada) واقع شده است.

خشکسالی در منطقه ای که آبشار ورنال واقع شده است، اثرات قابل توجهی از خود به جا گذاشته و احتمال وقوع آتش سوزی تابستانی در جنگل ها وجود دارد. با اینکه چنین اتفاقاتی در اطراف این آبشار هم اتفاق افتاده، پارک ملی منتهی به آبشار در تابستان هم به روی بازدیدنمایندگان باز است.

سال های متمادی خشکسالی باعث کاهش قدرت این آبشار شده، اما همچنان یکی از زیباترین آبشارهای آمریکا است؛ چون به گفته سخنگوی پارک ملی این آبشار غیر از برف های زمستانی و باران بهاری، از یخچال های طبیعی هم تغذیه می نماید.

9. آبشار رودخانه پوتیتو (Potato)

اگر در یک نگاه کلی به منطقه های که در آن ها آبشار وجود دارد بیاندیشید به سختی به غرب میانه فکر می کنید، اما بهتر است این عقیده را کنار بگذارید.

آبشار رودخانه پوتیتو که در استان ویسکانسین (Wisconsin) واقع شده است، یکی از زیباترین آبشارهای این منطقه است که در پارک شهری گرنی (Gurney) قرار گرفته و به راحتی از جهات مختلف قابل تماشا است.

این آبشار یک بخش بالایی و یک قسمت پایین دست دارد و برای ریختن به راستا رودخانه باید یک ارتفاع 27 متری را پایین بیاید. اگر در امتداد راستا رودخانه یک راستا تقریبا یک کیلومتری را بالا بروید، به بخش بالایی آبشار می رسید. جلوه های زیبایی پاییزی این آبشار از جاذبه هایی است که بازدیدنمایندگان پاییز را به خود جذب می نماید.

10. آبشارهای پیوسته (Bond Falls)

آبشارهای پیوسته یکی از رازهای زیبای شبه جزیره غربی میشیگان است. این آبشار ارتفاعی تقریبا 12 متری را تا پایین دست طی می نماید و در عریض ترین بخش خود 30 متر عرض دارد. در این بخش بدنه اصلی آب آبشار به قسمت های متعدد تقسیم می گردد و هر یک آبشار کوچک تری را تشکیل می دهند.

این آبشار در نزدیکی رودخانه اونتوناگون (Ontonagon) و در پارکی واقع شده است که متعلق به پارک علمی استان میشیگان است. رسیدن به آبشار بسیار راحت است، برای این کار کافی است از محوطه پارکینگ در نزدیکی پایین دست آبشار پیاده روی کوتاهی انجام دهید.