ضرورت مدیریت مصرف آب در صنعت گردشگری - وبلاگ گیتلب

به گزارش وبلاگ گیتلب، گردشگری تا حد قابل توجهی به آب بستگی دارد، زیرا آب هم منبعی برای تأمین خدمات مربوط به نیازهای اساسی انسان مانند بهداشت، غذا و… است و هم پیش شرط طیف وسیعی از فعالیت های گردشگری مانند شنا در دریاچه ها یا استخرها، یا ورزش ها و تفریحات آبی است. علاوه بر این، آب عنصر اصلی منظره ها گردشگری به اشکال مختلف مانند باغ ها، منظره ها برفی زمستانی، دریاچه ها و آبنماهای تعبیه شده در پارک هاست.

بامداد رجبی، کارشناس امور فرهنگی/ دسترسی محدود به آب، کیفیت پایین آب یا بحران آب می تواند آسیب بزرگی به تصویر مقاصد گردشگری وارد کند. در مقایسه با سایر بخش های مالی، در استفاده از آب، صنعت گردشگری معمولاً کمتر مورد توجه قرار می گیرد، گردشگری بین المللی به طور کلی کمتر از 1 درصد استفاده از آب ملی را تشکیل می دهد. با این حال، در بعضی از کشورها، گردشگری می تواند عامل اصلی در مصرف آب باشد. آب برای توسعه منطقه ها توریستی مهم است. در حقیقت، صنعت گردشگری به دلیل مصرف مقادیر زیادی آب شناخته شده است، زیرا بازدیدنمایندگان نه تنها آب می نوشند بلکه دریاچه ها، استخرها و سواحل از نقاط دیدنی برای گذراندن اوقات فراغت گردشگران هستند.

اشکال مختلف گردشگری بعلاوه به طور غیرمستقیم به آب وابسته هستند، در نتیجه، تغییر، در دسترس بودن و یا کیفیت منابع آب می تواند یک اثر مخرب بر صنعت گردشگری داشته باشد، بنابراین منطقی است که کمبود آب بر اعتبار مقصد گردشگری، تأثیر منفی می گذارد. خشکسالی های فصلی در سراسر دنیا منجر به محدودیت شدید آب در مقصد اصلی گردشگری می شوند. در نتیجه تعداد بازدیدنمایندگان را کاهش می دهد. مصرف سرانه آب در دنیا در حال کاهش است. دلیل این کاهش ممکن است مربوط به بحران های مالی باشد، پیشرفت در نصب دستگاه های لوله کشی کم جریان و بهبود زیرساخت های تامین آب، منجر به استفاده کارآمدتر از آب می گردد. در بسیاری از منطقه ها به دلیل آلودگی منابع آب، تغییرات آب و هوایی، کاهش سطح بارندگی و افزایش خشکسالی ها، در آینده با مسائل زیادی روبه رو می شویم. افزایش نگرانی های اجتماعی برای مسائل زیست محیطی، منجر به مصرف آب با مسئولیت بیشتری شده است، به ویژه هنگامی که شهفرایندان دوره های خشکسالی را تجربه می نمایند.

سیاست های عمومی مربوط به مدیریت منابع آب یکی دیگر از عوامل مرتبط است. به اسم مثال، سیستم مالیات و قیمت آب، دو ابزاری است که اغلب برای مدیریت و کاهش مصرف آب استفاده می گردد.

به طور میانه در دنیا، تقریباً 70 درصد از آب برای کشاورزی، 20 درصد برای صنعت و 10 درصد برای مصارف خانگی، از جمله خانوارها، شهرداری ها، موسسات تجاری و خدمات عمومی استفاده می گردد. از نظر استفاده کلی از آب، تفاوت زیادی بین مهم ترین کشورهای گردشگری وجود دارد. در آینده با احتمال افزایش مصرف آب، مسائل قابل توجهی را در پیش خواهیم داشت.

نسبت مصرف آب از طریق بخش گردشگری معمولاً کمتر از 5 درصد مصرف آب خانگی است، اما می تواند تا 40 درصد افزایش یابد. در 54 کشوری که شامل مهمترین کشورهای گردشگری دنیا می باشند، بخش گردشگری بیش از 10 درصد مصرف آب خانگی را به خود اختصاص داده است. در نتیجه نباید در مصرف آب، در صنعت گردشگری غافل شد. در سال های آینده احتمالا سهم گردشگری در استفاده از آب با افزایش تعداد گردشگران، استفاده از استخرها، و بعلاوه تقاضای غیرمستقیم آب برای غذاهای با کیفیت بالاتر، استفاده از سوخت های فسیلی در هر سفر و فعالیت های توریستی و تفریخات آبی افزایش خواهد یافت. با توجه به تغییرپذیری بارش، احتمال وقوع سیل و خشکسالی در بسیاری از منطقه ها بیشتر می گردد. سیل و خشکسالی بر کیفیت آب تأثیر می گذارد و باعث تشدید اشکال مختلف آلودگی آب می گردد. تغییر در اندازه و کیفیت آب هم بر غذا تأثیر می گذارد.

با توجه به رشد دنیای در گردشگری، فرایند به سمت استاندارد بالای محل اقامت، و فعالیت هایی که آب لازمۀ آن هاست و بعلاوه تغییر در سیستم آب و هوایی دنیای منجر به کاهش منابع آب در بسیاری از منطقه ها خواهد شد.

در این میان فعالیت های گردشگری، کاهش سطح آب یا کمبود آب شیرین در دسترس، هزینه های مرتبط با ذخیره آب شیرین، یا کاهش کیفیت، منجر به کمبود نسبی آب شیرین در منطقه ها گردشگری می گردد. از آنجایی که این تغییرات احتمالاً بر مشاغل گردشگری انفرادی در منطقه ها کم آب تأثیر می گذارد؛ میبایست مدیریت آب به برترین شکل باید انجام گردد. مدیریت تمام امکانات گردشگری، میتواند اندازه قابل توجهی در آب را صرفه جویی کند.

مدیریت مصرف آب در بخش گردشگری

هتل ها: هتل ها می توانند با نصب وسایل کم مصرف، مصرف آب در محیط داخلی را تا 30 درصد کاهش دهند.

باغ ها: باغ های گردشگری از طریق اقداماتی شامل نصب کنتورهای آب برای کنترل اندازه استفاده از آب، انتخاب گیاهان و علف های مقاوم در برابر خشکسالی، مالچ پاشی بسترهای باغ برای کاهش تبخیر، نصب سیستم های آبیاری قطره ای با کنترل نماینده های الکترونیکی و حسگرهای رطوبت، می توانند باعث مصرف حداقل آب شوند. در بسیاری از منطقه ها استفاده از گیاهان بومی برای اهداف محوطه سازی همراه با طراحی مناسب باغ ممکن است احتیاج به آبیاری را به طور کامل کاهش دهد.

اتاق های مهمان: در اتاق های اقامت مهمان، در سرویس های بهداشتی استفاده از سرهای دوش و محدودنماینده های جریان شیر آب می تواند، به کاهش مصرف آب یاری کند.

گردشگری با توجه به هزینه های کم آب در مقایسه با سایر هزینه ها، به خودی خود استفاده از آب را در اولویت اصلی قرار نمی دهد. بدون شک بسیاری از اقداماتی که می توانند مصرف آب را کاهش دهند مالی هستند و سرمایه گذاری برای اطمینان از استفاده پایدار از آب به تأمین امنیت یاری می نماید. سرمایه گذاری در فناوری های پایدار و مدیریت صرفه جویی در مصرف آب از استراتژی های اصلی است که باید دنبال گردد. با این حال، به احتمال زیاد برای دستیابی به این مهم، باید از سیاستهای قوی استفاده گردد، از جمله استفاده گسترده از مشوق های مالی و قیمت گذاری مناسب آب برای تشویق به صرفه جویی در مصرف آب.

در خصوص منطقه ها توریستی که منابع آب کمیاب است، تعبیه دستگاه های صرفه جویی در مصرف آب در هتل ها و تاسیسات گردشگری، استقرار سیستم های قیمت گذاری که مردم را به صرفه جویی در مصرف آب تشویق می نماید لازم است.