چیز هایی که نمی دانیم!
به گزارش وبلاگ گیتلب، محمد ماکویی؛ ادموند هیلاری، نخستین فاتح قله اورست است. این چیزی است که خیلی ها می دانند. با این حال، احتمالا، کمتر کسی نام شرپایی که بار و بنه هیلاری عظیم را حمل نموده و همراه و همپای او گام به بلندترین قله دنیا گذاشت را شنیده است!
فردوسی، در سال سی، بسی رنج برد تا، به فرموده خویش، بدین پارسی، عجم را زنده گرداند. این چیزی است که، دست کم، بیشتر ایرانی ها از آن آگاه هستند.
اما آیا فردوسی زن و فرزند داشت یا نداشت؟ اگر داشت، اسم آن ها چه بود؟ فردوسی که در بیشتر سال های کار و فعالیت خود شاهنامه می نوشت، به وسیله انجام چه کاری امرار معاش می کرد؟ چه کسی غذای فردوسی را تهیه کرده و رخت و لباس او را اتو و رفو می کرد؟
مسلم است که بیشتری ها جواب پرسش های بالا را نمی دانند.
شاید برخی ها در پاسخ چرایی این نادانی، جواب آن ها اهمیتی ندارد بگویند. نظر نگارنده این نیست، زیرا فکر می کنم اگر دست های پنهانی که به فردوسی یاری کردند تا او بتواند با فراغ بال و خیال آسوده دست به قلم شده و به این زودی ها دست از قلم برندارد، نبودند، هم اینک ما ایرانی ها نمی توانستیم به شاهکار زبان و ادب پارسی، شاهنامه، افتخار نماییم.
خانم دکتر ژاله آموزگار، در شب شیرین بیانی، خاطره ای از دیدار سال های دور با بهرام بیضایی دارند که شاید مطالعه خلاصه آن برای شما هم خالی از لطف نباشد. از بهرام بیضایی پرسیدیم که چگونه است که در بسیاری از کار های شما قدرت و توانایی پنهانی یک زن را مشاهده می کنیم؟
ایشان در جواب چنین فرمودند: در سال های نوجوانی من، در شهر کاشان، آقای سرشناسی بودند که همه به ایشان احترام می گذاشتند. این آقا، به اصطلاح، برو و بیایی داشتند و در خانه شان به روی همه باز بود. قدرت و جلال و جبروت آقا (به همراه پاره ای از دیگر محسنات)، ایشان را، یک جورهایی، نماد شهر کرده و باعث شده بود که بسیاری از مردمان کاشان به وجود آدمی که خیر و برکت وی به خیلی ها رسیده بود افتخار کنند.
متاسفانه، این آقا هم، همانند بسیاری از دیگر آقایان، روزی همسر خود را از دست داده و در سوگ او فرو رفت. وقتی بعد از چند سال و متعاقب این پیشامد به کاشان رفتم، جلال و جبروت خانه را همچون گذشته ندیدم. آقا هم انصافا آقای سابق نبود. در واقع، از آن منزل مجلل، فقط نشانی مانده بود و دیگر هیچ!
با مشاهده اوضاع پیش آمده بود که مردم شهر دانستند آن کسی که با ویژگی های غریزی خود خانه را اداره می کرده و باعث شکوه و جلال و جبروت منزل اعیانی و اشرافی و آقایی آقا می شده بانویی بوده است که کمتر کسی اسم ایشان را شنیده بود.
این خاطره همواره در یاد من هست و باعث می گردد من در فیلم هایی که می سازم، بطور خودآگاه و ناخودآگاه، قدرت و نیروی پنهانی زنان را به معرض تماشا بگذارم.
قطعا، مشت های بالا نمونه هایی ناچیز از خروار ها آدم بی نام و نشانی هستند که چهره بسیاری از افراد سرشناس را خوبتر و نیکوتر از آنچه واقعا هستند می نمایانند و شما می توانید از این مجمل، حدیث مفصل بخوانید.
خواندن چنین حدیث مفصلی، شاید، باعث گردد که به این راحتی ها در باره افراد مختلف جامعه، خواه شناخته شده و خواه گمنام، به داوری ننشسته و بدانیم که قضاوت بر مبنای دانسته ها کار چندان عقلایی به حساب نمی آید؛ چه بسا نادانسته های ما بسیار مهمتر از دانسته هایمان باشند!
منبع: فرارو