کشف معمای شهاب سنگ های ویرانگر در حجاری های 13 هزار ساله! - وبلاگ گیتلب

به گزارش وبلاگ گیتلب، حجاری های پیش از تاریخ گوبکلی تپه در جنوب ترکیه که در سال 2017 کشف شد، به باور دانشمندان به صورت نمادین حکایت از برخورد ویرانگر دنباله داری به زمین است که با توجه به قدمت این آثار باید در حوالی 13000 سال پیش اتفاق افتاده باشد. دانشمندان در آن موقع، این آثار را به دوره یخبندان درایاس جوان ربط دادند که در همین دوره زمانی رخ داد، اما هیچ شواهد فیزیکی در آن موقع یافت نشد، امری که اکنون به نظر می رسد در حال دگرگون شدن است.

به گزارش وبلاگ گیتلب، دانشمندان در یک اکتشاف نو به شواهدی دست یافتند که نشان می دهد در نقطه ای حدود 12800 سال پیش، یک دهم سطح زمین به طور ناگهانی پوشیده از آتش های خروشان شد. این طوفان با طوفان آتشی رقابت می کرد که دایناسور ها را از بین برد، و احتمالاً ناشی از تکه های یک دنباله دار با وسعت حدود 100 کیلومتر (62 مایل) بود. در واقع پس از برخورد این اجرام آسمانی به زمین، ابر های غباری ناشی از آن سراسر جو زمین را فراگرفت و باعث شد تا زمین برای هزار سال بعد سردتر از قبل گردد.

آدریان ملوت از دانشگاه کانزاس، که در سال 2018 مطالعه ای را در خصوص جزئیات این رویداد فاجعه بار انجام داد، گفت: فرضیه این است که یک دنباله دار بزرگ تکه تکه شده و تکه های آن با زمین برخورد نموده و باعث این فاجعه شده است. علائم شیمیایی مختلف مانند دی اکسید کربن، نیترات، آمونیاک و غیره، همه نشان می دهد که 10 درصد از سطح زمین یا حدود 10 میلیون کیلومتر مربع (3.86 میلیون مایل مربع) به وسیله آتش سوزی های بزرگ پوشانده شده بود.

برای آنالیز آتش سوزی ها و امواج شوک این رویداد بزرگ، تعداد زیادی نشانگر ژئوشیمیایی و ایزوتوپی از بیش از 170 سایت در سراسر دنیا، با مشارکت تیمی متشکل از 24 دانشمند، میزان گیری شد. یکی از تجزیه و تحلیل های اجرا شده روی الگو های سطح گرده ها بود که نشان می داد جنگل های کاج ناگهان سوزانده شدند تا اینکه بعد ها جای خود را به درختان صنوبر دادند، گونه ای که متخصص در پوشاندن زمین های بایر است. غلظت بالای پلاتین که اغلب در سیارک ها و دنباله دار ها یافت می گردد و سطوح بالای گرد و غبار نیز در نمونه های مورد تجزیه و تحلیل به وسیله محققان، در کنار افزایش غلظت ذرات معلق در هوا مشاهده شد که با اندازه زیاد زیست توده در حال سوختن مرتبط است.

این تیم اعلام نمود که در جریان این رویداد گیاهان زیادی از بین رفت، منابع غذایی کمیاب شد و یخچال های طبیعی که قبلا عقب نشینی می کردند دوباره شروع به پیشروی کردند. فرهنگ بشری نیز با شرایط سختی روبرو شد و در نتیجه جمعیت کاهش یافت. ملوت می گوید: محاسبات نشان می دهد که این تأثیر می تواند لایه اوزون را تخریب نموده و باعث افزایش سرطان پوست و سایر اثرات منفی بر سلامتی انسان گردد.

این تیم تحقیقاتی فرضیه ای را بیان کرد که چنین برخورد گسترده ای از قطعات دنباله دار و طوفان آتش متعاقب آن، مسئول دوره یخبندانی است که به عنوان دوره درایاس جوان شناخته می گردد. این تغییر نسبتاً کوتاه در دمای سیاره، در ابتدا به علت تغییر جریان های اقیانوسی تلقی می شد. دانشمندان چندین سال است که در حال بحث هستند که آیا برخورد یک دنباله دار باعث شروع رویداد درایاس جوان شده است یا خیر. در واقع بسیاری از دانشمندان با فرضیه برخورد دنباله دار موافق نیستند، اما کشف آثار پیش از تاریخ گوبکلی تپه در ترکیه، کمی نگاه ها را تغییر داد.

با آنالیز متقاطع این حجاری ها با شبیه سازی های کامپیوتری منظومه شمسی در آن موقع، محققان در سال 2017 پیشنهاد کردند که این حکاکی ها می توانند برخورد دنباله داری را توصیف نمایند که در حدود 10950 سال قبل از میلاد رخ داده که تقریباً همزمان با شروع عصر یخبندان درایاس جوان است. این عصر یخبندان کوچک که حدود 1000 سال به طول انجامید، دوره ای حیاتی برای بشریت در نظر گرفته می گردد، زیرا در آن موقع کشاورزی و اولین تمدن های نوسنگی به وجود آمدند که به طور بالقوه در پاسخ به آب و هوای سردتر نو بود. این دوره بعلاوه با انقراض ماموت پشمالو مرتبط است.

اما اگرچه درایاس جوان به طور کامل مورد مطالعه قرار گرفته است، دقیقاً معین نیست که چه چیزی باعث این دوره شده است. برخورد دنباله دار یکی از فرضیه های اصلی است، اما دانشمندان نتوانسته اند اثبات فیزیکی از برخورد دنباله دار ها در آن موقع را بیابند. گروهی از دانشگاه ادینبورگ در بریتانیا می گویند این کنده کاری ها که در قدیمی ترین معبد شناخته شده دنیا، گوبکلی تپه در جنوب ترکیه یافت شده اند، شواهد بیشتری نشان می دهند که یک دنباله دار باعث ایجاد درایاس جوان شده است.

در حجاری های روی یکی از ستون های این مجموعه باستانی که با نان ستون کرکس شناخته می گردد، حیوانات مختلف را در موقعیت های معینی در اطراف سنگ نشان می دهد. این نماد ها برای مدت طولانی دانشمندان را متحیر نموده بود، اما دانشمندان در نهایت دریافتند که آن ها در واقع با صورت فلکی نجومی مطابقت دارند و گروهی از قطعات دنباله دار را نشان می دهد که به زمین برخورد می نمایند. تصور می گردد تصویری از یک مرد بدون سر بر روی سنگ نیز نمادی از فاجعه انسانی و تلفات گسترده در پی این برخورد است. دانشمندان برای اینکه بفهمند آیا آن برخورد دنباله دار واقعاً رخ داده است یا نه، از مدل های کامپیوتری برای مطابقت با الگو های ستارگان روی سنگ کرکس در یک تاریخ خاص استفاده کردند و شواهدی یافتند که رویداد مورد بحث را در حدود 10950 قبل از میلاد مسیح تاریخگذاری می کرد هرچند دانشمندان اعلام نمودند که این تاریخ می توان تا 250 سال جلوتر یا عقب تر نیز باشد.

این آثار پیشاتاریخی شگفت انگیز بسیاری از دانشمندان را به این واداشت تا با جدیت بیشتری به جستجوی آثار فیزیکی این برخورد بگردند و حالا گروهی از دانشمندان آثاری از یک آتش سوزی گسترده در بیش از 10 درصد مساحت زمین را یافتند که می تواند با این برخورد آسمانی و متعاقب آن یخبندان دوره درایاس جوان مرتبط باشد. به عبارت دیگر، حدود 13000 سال پیش تکه هایی از یک دنباله دار به زمین برخورد کرد که سبب طوفان های آتش بزرگی شد که حداقل 10 درصد مساحت زمین را سوزاند. پیامد اولیه این برخورد و طوفان آتش، غبار و آلودگی بود که سراسر جو زمین را در برگرفت و مانع نفوذ نور خورشید به زمین شد. این امر زمینه را برای دوره یخبندان درایاس جوان فراهم کرد که برای همواره فرهنگ و تمدن های بشری را دگرگون ساخت.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ گیتلب